Aromaterapia
Aromaterapia czyli przez nos do zdrowia
Coraz częściej uciekamy od medycyny konwencjonalnej i sięgamy po alternatywne metody leczenia. Jedną z nich jest aromaterapia. O historii jej powstania, o tym czym jest ta metoda i zasadach jej stosowania dowiesz się z poniższego tekstu.
Co to jest aromaterapia?
Aromaterapia jest metodą leczenia zaliczaną do medycyny alternatywnej. W metodzie tej poprzez zmysł węchu i dobór odpowiednich olejków eterycznych, uzyskuje się odpowiedni efekt terapeutyczny. Np. ukojenie nerwów, stłumienie bólu głowy. Jej działanie obejmuje cały organizm człowieka. Do aromaterapii wykorzystuje się zioła, kadzidła, oleje kosmetyczne, olejki eteryczne i hydrozole.
Historia aromaterapii
Aromaterapia znana jest od starożytności. Olejki eteryczne w celach leczniczych używane były w Egipcie, Persji, Indiach i Chinach. Jedne ze starszych zapisów o destylacji olejków sięgają okresu sprzed 5000 tysięcy lat. Metody pozyskiwania olejków, jak i sposób ich wykorzystywania w leczeniu, objęte były tajemnicą i pilnie strzeżone przez ówczesnych medyków.
Olejki prócz działania leczniczego spełniały w starożytnych czasach też inne funkcje. Były symbolem bogactwa.
W starożytnym Egipcie aromaterapia spełniała wiele ról. Była wykorzystywana do pielęgnacji ciała, do kąpieli aromatycznych, do aromatyzowania pomieszczeń i ubrań. Dodawano ją także do wina i jadła. Była jedną z metod stosowana przez Hipokratesa, który zalecał swoim podopiecznym masaże olejkami i kąpiele z ich dodatkiem.
Z kolei Hindusi wierzyli w to, że olejki eteryczne otwierają rozum i duszę.
Rzymianie i Grecy stosowali olejki eteryczne także do religijnych obrzędów. W czasach kiedy panował kult ciała bogaci Rzymianie i Grecy bardzo dużo uwagi poświęcali temu aby być zdrowym, silnym, pięknym. Nie oszczędzali na niczym. Olejki eteryczne, które były bardzo drogie, wykorzystywane były przez nich do aromatyzowania ciała, tworzenia leczniczych mazideł. Wierzyli w to, że olejki zapewnią im długowieczność i sprawność po kres ich dni.
Twórcą terminu „aromaterapia” jest francuski chemik Rene-Maurice Gattefosse. Gattefosse badał właściwości olejku lawendowego i swoje spostrzeżenia opublikował w książce pod tym samym tytułem. Do podjęcia badań w tym zakresie skłonił go przypadek. Pewnego dnia, podczas przeprowadzanych przez siebie eksperymentów, chemik oparzył sobie dłoń. Bardzo blisko miał naczynie z olejkiem lawendowym, w którym zanurzył odruchowo poparzoną dłoń.
Okazało się, że oparzenie zagoiło się w krótszym, niż zazwyczaj, czasie. Na poparzonej skórze nie powstały też żadne blizny. Rene-Maurice Gattefose badał też właściwości chemiczne olejków z innych roślin. Swoją wiedzą podzielił się z lekarzem Jeanem Valnetem. Lekarz ten, w trakcie II wojny światowej leczył za pomocą olejków rannych żołnierzy.
Stosował olejki z rumianku, cytryny, goździka i tymianku. Jego obserwacje potwierdzały bakteriobójcze działanie olejków, które zmniejszały lub całkowicie likwidowały infekcje w ranach. Dzięki zastosowaniu olejków ocalił życie wielu żołnierzy, chroniąc ich także od kalectwa. Olejek lawendowy i tymiankowy używane były także do dezynfekcji narzędzi chirurgicznych.
W trakcie swojej kariery Valnet odkrył, że olejki pomocne są w leczeniu chorób psychicznych, głównie spowodowanymi przeżyciami na froncie. W dzisiejszych czasach ta jednostka chorobowa to zespół stresu pourazowego.
Obecnie żyjemy w czasach kiedy ponownie zwracamy swoją uwagę na naturalne metody leczenia. Olejki eteryczne i ich moc lecznicza jest na nowo odkrywana i coraz bardziej powszechna.
Zastosowanie aromaterapii
Olejki eteryczne stosuje się zewnętrznie i wewnętrznie. Bardzo łatwo przenikają z jelit do krwioobiegu. Ich wydalanie może odbywać się przez płuca wraz z wydychanym powietrzem, przez wątrobę z żółcią, przez skórę z potem oraz przez nerki z moczem.
Mogą lekko drażnić skórę i błonę śluzową. Objawia się to odruchem wykrztuśnym. Wpływają na poprawienie ukrwienia błony śluzowej i wzmacniają czynności wydzielnicze organizmu.
Upłynniają wydzielinę śluzową osiągając efekt udrażniający drogi oddechowe. Łagodzą stany zapalne i infekcje. Przy inhalacjach ułatwiają oddech przez nos przy katarze.
Niektóre z olejków działają napotnie, rozkurczowo, moczopędnie i wiatropędnie,
Zewnętrznie stosowane są następująco:
- Kąpiel– to najprostszy i najbardziej dostępny sposób dla domowej aromaterapii. Co nam daje? Usuwa zmęczenie, odpręża , łagodzi bóle mięśniowe, wspomaga leczenie chorób skóry, bezsenności, łagodzi bóle powstałe przez urazy. Jak przygotować kąpiel? Do wanny z wodą o temperaturze 45 stopni Celsjusza należy wkropić od 5 do 15 kropli jednego lub kilku synergizujących ze sobą olejków. Dokładnie wymieszać wodę. Jeśli posiadane przez nas olejki są silnymi koncentratami można rozcieńczyć je w oleju roślinnym np. lnianym.
- Masaż– masowanie skóry olejkami, rozcieńczonymi w oleju relaksuje, rozluźnia nadmiernie napięte mięśnie, poprawia samopoczucie i ukrwienie skóry. Olejek do masażu należy przygotować następująco: 5 do 15 kropli olejku zmieszać z 25 ml oleju, najlepiej migdałowego, ale może być też inny roślinny. Wykorzystywane są także w kosmetyce. W trakcie masażu działanie olejków manifestuje się poprawą ukrwienia skóry, uelastycznia ją. Cera osiąga stan równowagi. Olejki regulują także wydzielanie substancji tłuszczowych. Oprócz upiększenia skóry przynoszą ukojenie psychice.
- Inhalacje– w ramach inhalacji można wdychać olejki z parą wodną, z dymem palonego olejkowego zioła lub wdychać zapach wydzielany przez lampki olejkowe. Kiedy stosować inhalacje? W przypadku uczulenia na kurz, stanów zapalnych nosa i oskrzeli, w przeziębieniach. Na rynku można zakupić inhalatory wytwarzające parę. Parówki stosuje się przy oczyszczaniu skóry z wągrów i wspomagająco przy leczeniu trądziku. Czas trwania parówki i inhalacji to przedział czasowy między 10 a 15 minut. Działanie lampek olejowych pozwala uczynić pomieszczenie, w którym przebywamy bardziej przyjaznym i klimatycznym. Pozwalają usunąć nieprzyjemny zapach z pomieszczeń, a także poprawiają koncentrację.
- Kompresy– w zależności od schorzenia stosuje się zimne lub ciepłe. Zimne kompresy stosujemy przy bólach głowy i oczu, przy stanach napięcia, siniakach. Kompresy ciepłe mają zastosowanie przy bólach menstruacyjnych, nerwobólach, stanach zapalnych skóry, bólach mięśniowych, artretyzmie. Można też stosować naprzemiennie kompresy zimne i ciepłe. Na przykład przy stłuczeniach, opuchliźnie, skurczach można zrobić ciepły kompres i potem zastosować zimny.
- Kadzidełka – współczesne kadzidełka nadają pomieszczeniom piękny zapach. Należy pamiętać o tym ,że dym wysusza powietrze. Najlepiej jeśli kadzidełka stosuje się w pomieszczeniach o dużej wilgotności. Najlepiej stosować je wraz z dedykowanymi dla nich podstawkami, na które spada popiół
- Potpourri– zapach na dłużej. To mieszanka wonnych ziół. Często są to płatki kwiatowe. Można trzymać je w miseczkach i dodatkowo skropić wybranym przez siebie olejkiem lub wypełnić nimi przewiewne woreczki i powiesić w szafie między ubraniami. Jak przygotować? Na około 4 garści mieszanki wykorzystać 20 kropli olejku.
Przykłady zastosowań olejków
Przykładowo w przypadku bóli mięśniowych pomogą nam olejki: lawendowy, miętowy, rozmarynowy, cyprysowy, jałowcowy. Kiedy zjada nas stres pomocne będą olejki: różany, lawendowy, melisowy, jałowcowy lub neroli. Kiedy boli głowa sięgajmy po olejki: hyzopowy, bazyliowy, miętowy, geraniowy lub lawendowy.
Zasady przy stosowaniu olejków
- Przed zastosowaniem olejku należy poczytać o jego właściwościach
- Z olejków proponowanych np. do stosowania w bólach głowy, wybierz zapach, który najbardziej Tobie odpowiada
- Nie stosuj olejków bez rozcieńczania
- Nie przekraczaj zalecanej ilości kropel
- Jeśli olejki dostaną się do oczy przemywać je czystą wodą
- Nie stosować olejków u dzieci poniżej 12 roku życia.
- Jeśli używałaś/łeś olejków cytrusowych przez 6 kolejnych godzin nie wystawiaj się na działanie promieni słonecznych
- Jeśli chorujesz na padaczkę nie stosuj olejków z rozmarynu, kopru i hyzopu
- Jeśli jesteś w ciąży nie stosuj olejków z tymianku, szałwii lekarskiej, mięty pieprzowej, mirry, rozmarynu, jałowca, jaśminu , hyzopu, majeranku, brzozy, goździka, cedru, bazylii, benzoe i gałki muszkatołowej
- Jeśli masz żylaki podudzia lub chorujesz na zakrzepicę żylną, masz rany skóry i zakażenia, lub jesteś chora/y na chorobę zakaźną z towarzyszącą wysoką temperaturą to nie wolno stosować masażu aromatoterapeutycznego
- Jeśli stosujesz antykoncepcję hormonalną nie stosuj olejku geraniowego
- Jeśli chorujesz na nadciśnienie nie stosuj olejku tymiankowego
Dodaj komentarz